Хэлж амжаагүй ... 4

Хаврын шалгалт эхлэх цаг болж төгсөх ангийн хүүхдүүд шалгалтандаа бэлдэж сургууль бөөн бужигнаан. Төгсөх болоогүй бид нарыг багш нар тоож анзаарах сөхөөгүй нөгөө амь амьдрал нь шийдэгдэх гэж байгаа хэдэн хэнэггүй толгойнуудтай зууралдаж ангийн дарга нарч ангийнхаа хөвгүүдийг гайгүй авч гарах гээд завгүй байлаа. Ингэж өдөр хоногууд заримд нь завгүй зарим нь хийх юмгүй байсаар нэг мэдэхнээ зун цаг хаяанд ирж сургууль амрах цаг болжээ. Гэнэт ингээд л төгсвөл царайг нь ахиж харж чадахгүй гэснээ ухаарсанч юм уу өглөө хичээлдээ гарахдаа үсээ гельдэж кетээ ботинкоор солиод цагаан цамцан дээрээ формынхоо хар пиджакыг биш баяраар өмсдөг саарлыгаа өмсөн гэрээсээ гарлаа. Хичээл ороод л, тоо бодоод л, залхуутай хичээлүүд ээлжилсээр. Хурдан хонх дугараасай гэж яарна. Явахаас нь өмнө бүтэн жил нууцхан харснаа хэлэх гэж догдлоно. Ийнхүү таван цаг тамалсны эцэст хичээлийн хонх час хийтэл дуугарч би бараг хамаг юмаа шүүрээд л ангиас багштай уралдан гарлаа.